۱. مقدمه‌ای برای طرفدارا
اگه قسمت اول انیمیشن “The Bad Guys” رو دیده باشی، حتماً اون فضای بامزه و خلاف‌کارانه‌ی شخصیتای اصلی رو یادت هست. ترکیبی از طنز، اکشن و یه جور ماجراجویی کارتونی که خیلیا باهاش حال کردن. حالا تو قسمت دوم، داستان همون شخصیتا ادامه داره، ولی این بار همه‌چی بزرگ‌تر و دیوونه‌وارتر شده. DreamWorks اومده و یه قسمت دوم ساخته که بیشتر از همیشه سعی کرده دل مخاطبای نوجوان و بزرگ‌سال رو هم ببره.
قسمت دوم سعی کرده همون فرمول قسمت اول رو حفظ کنه ولی با یه سری تغییرات و چالش‌های جدید برای گروه «آدم بدا». تو تریلرا هم مشخص بود که قراره با ماموریت جدیدی روبه‌رو بشن که پای خلاف‌کارای جدی‌تر هم وسطه. پس اگه منتظر یه انیمیشن فان و پرهیجان با شخصیتای بامزه بودی، The Bad Guys 2 می‌تونه گزینه خوبی باشه، البته با چند تا اما و اگر!
۲. داستان کلی فیلم
داستان دقیقاً از اون‌جایی شروع می‌شه که گروه «آدم بدا» تصمیم گرفتن آدم خوب بشن، ولی خب… گذشته‌شون ول‌کن نیست. وقتی یه دشمن جدید به اسم The Crimson Paw برمی‌گرده و شهر رو تهدید می‌کنه، دوباره همه نگاه‌ها سمت این گروهه. حالا باید خودشون رو ثابت کنن یا شاید هم دوباره به خلاف رو بیارن. خلاصه یه جور کشمکش بین گذشته و آینده‌ی شخصیت های Bad Guys 2 هست .
درسته که داستان فیلم خیلی عمیق نیست ولی جذاب طراحی شده. ریتم خوب داره و یه‌جورایی مثل یه قسمت کارتونی طولانی از یه سریال باحال حس می‌شه. البته بعضیا ممکنه بگن بیش از حد قابل پیش‌بینیه، ولی بازم اون‌قدر شوخی‌ها و پیچ‌و‌تاب‌های بامزه داره که حوصله‌ت سر نره.
۳. شخصیت‌پردازی کاراکترها
اگه از شخصیتای قسمت اول خوشت اومده، باید بگم که اینجا حسابی عمیق‌تر شدن. مثلاً شخصیت آقای گرگ (Mr. Wolf) بیشتر درگیر با وجدانشه، دنبال اینه که واقعاً تغییر کنه یا فقط نقش بازی کنه. آقای مار (Mr. Snake) هم هنوز یه پا دردسره و رابطه‌ش با گرگ خیلی قشنگ‌تر نشون داده شده. یه جورایی کاراکترا بیشتر از قبل رشد کردن.
همین رشد کاراکترا باعث شده ارتباطشون هم واقعی‌تر به نظر برسه. حتی شخصیتای فرعی مثل خانم تارانتولا یا پیرانا هم لحظات خاص خودشونو دارن. DreamWorks تونسته بدون اینکه خیلی پیچیده کنه، شخصیتا رو جذاب‌تر و ملموس‌تر کنه، مخصوصاً برای مخاطبای بالای ۱۰ سال.
۴. طنز و شوخی‌ها
یکی از نقاط قوت Bad Guys 2 شوخی‌هاشه. طنز فیلم مثل قسمت اول، ترکیبی از شوخی‌های تصویری، دیالوگای بامزه و موقعیت‌های خنده‌دار فیزیکیه. مخصوصاً دعواها و سوتی‌هایی که توی تعقیب و گریزها پیش میاد، واقعاً بامزن و مخاطب رو چند بار بلند بلند می‌خندونن.
البته بعضی شوخی‌ها مخصوص بچه‌هاست، ولی یه‌سری‌شون هم فقط بزرگترا می‌گیرن. همین باعث می‌شه انیمیشن هم برای بچه‌ها سرگرم‌کننده باشه و هم واسه والدینی که مجبورن باهاشون ببینن. یه‌جور بالانس خوب بین مخاطب کودک و نوجوان – بزرگ‌ساله.
۵. طراحی گرافیک و سبک بصری
از نظر طراحی بصری، قسمت دوم یه پله از قسمت اول بالاتره. انیمیشن تو سبک نیمه‌کامیک‌بوکی ساخته شده و حرکت دوربین و صحنه‌سازی‌ها خیلی جذاب و اکشن‌طورن. بعضی سکانسا حس کمیک‌استریپ می‌ده، مخصوصاً تو صحنه‌های تعقیب و فرار که واقعاً دیدنی‌ان.
رنگ‌بندی فیلم هم خیلی چشم‌نوازه، مخصوصاً استفاده از قرمز و مشکی تو صحنه‌های شب. تیم طراحی DreamWorks خیلی هوشمندانه تونسته فضا رو زنده نگه داره و حس ماجراجویی رو تقویت کنه. خلاصه از نظر بصری یه تجربه کامل و چشم‌نوازه.
۶. صداپیشگان و دوبله‌ها
صداپیشه‌های اصلی برگشتن، مثلاً سم راک‌ول (Sam Rockwell) هنوزم فوق‌العاده‌ست تو نقش آقای گرگ. یا مارک مارون تو نقش آقای مار با همون لحن خاص و کمی لجبازش کلی به فیلم شخصیت داده. صدای کاراکترا اون‌قدر خوب با شخصیتشون مچ شده که انگار خود کاراکتر داره حرف می‌زنه، نه یه صداپیشه.
توی نسخه دوبله (مثلاً اگه دوبله فارسی یا سایر زبونا رو ببینی) هم تلاش شده لحن‌ها حفظ بشه، هرچند همیشه نسخه اصلی حس بهتری می‌ده. خلاصه صداگذاری خوبه، موزیک متن هیجان‌انگیزه و افکتای صوتی تو صحنه‌های اکشن خیلی دقیق کار شدن.
۷. شخصیت منفی جدید
برخلاف قسمت اول که دشمن اصلی یه آدم ساده‌لوح بود، اینجا با یه شخصیت منفی جدی‌تر طرفیم. The Crimson Paw برگشته و خیلی خفن‌تر از قبل وارد می‌شه. تهدیدش واقعی‌تره و شخصیتش یه پیچیدگی خاص داره که باعث شده داستان از سطح کارتونی بیاد بالاتر.
جالب اینه که فیلم تلاش کرده حتی شخصیت منفی رو هم خاکستری نشون بده، نه کاملاً بد. یعنی مخاطب از یه جایی به بعد نسبت به انگیزه‌های این شخصیت شک می‌کنه. این باعث می‌شه فیلم پیچیده‌تر شه و جذاب‌تر، مخصوصاً برای مخاطبای سن بالاتر.
۸. ریتم فیلم و تدوین
فیلم از همون اول با یه تعقیب و گریز شروع می‌شه، پس تا تهش تقریباً بی‌وقفه پیش می‌ره. ریتم خوبه، نه اون‌قدر تنده که گیج شی، نه اون‌قدر کند که حوصله‌ت سر بره. تدوین هم خیلی هوشمندانه انجام شده، مخصوصاً تو صحنه‌های اکشن که با موزیک هماهنگه.
یه نکته مثبت دیگه اینه که فیلم حوصله توضیح زیاد نداره، سریع می‌ره سر اصل ماجرا. ولی برای مخاطبایی که قسمت اول رو ندیدن، شاید یه ذره گیج‌کننده باشه. پیشنهاد می‌کنم اول قسمت یکو ببینی، بعد بری سراغ دومی.
۹. مقایسه با قسمت اول
در مجموع، قسمت دوم یه جورایی مثل ادامه‌ی طبیعی قسمت اوله، ولی سعی کرده بزرگ‌تر و پرخرج‌تر باشه. بعضیا ممکنه بگن جذابیت سورپرایز قسمت اول رو نداره، چون شخصیتا آشنا شدن. ولی در عوض روابط بینشون عمیق‌تره و فضا پخته‌تر.
اگه بخوای از نظر سرگرمی مقایسه کنی، قسمت دوم شاید یه کم جدی‌تر باشه ولی شوخی‌ها و اکشن‌هاش بهتر طراحی شدن. در کل نمی‌شه گفت بهتره یا بدتر، ولی قطعاً تونسته سطح قسمت اول رو حفظ کنه و حتی بعضی جاها بالاتر ببره.
۱۰. پیام اخلاقی و مفهوم فیلم
مثل قسمت اول، این بارم فیلم تلاش کرده یه پیام اخلاقی قشنگ بده. اینکه آدم می‌تونه تغییر کنه، حتی اگه بقیه باورش نکنن. اینکه «خوب بودن» یه انتخابه، نه یه ویژگی ذاتی. این پیام تو کل داستان پخش شده و خیلی نرم به مخاطب منتقل می‌شه.
همچنین به موضوعاتی مثل اعتماد، وفاداری، بخشش و هویت هم پرداخته شده. واسه یه انیمیشن خانوادگی، اینا نکات مهمین. چون هم بچه‌ها یاد می‌گیرن، هم بزرگترا باهاش ارتباط برقرار می‌کنن. DreamWorks واقعاً تو این بخش موفق بوده.
۱۱. نقدهای منفی
با اینکه فیلم خیلی خوب ساخته شده، ولی بی‌نقص هم نیست. مثلاً بعضی شوخی‌ها تکراری شدن یا اون حس تازگی قسمت اول رو ندارن. یا مثلاً یه جاهایی حس می‌کنی داستان خیلی ساده‌ست و راحت حدس زده می‌شه.
همچنین شخصیت منفی با وجود جذابیتش، می‌تونست پیچیده‌تر و تاثیرگذارتر باشه. البته اینا چیزایی نیست که کل فیلمو خراب کنه، ولی اگه دنبال یه انیمیشن خیلی عمیق باشی، شاید Bad Guys 2 برات یه ذره ساده به نظر بیاد.
۱۲. نتیجه‌گیری کلی
در مجموع، Bad Guys 2 یه دنباله موفق و سرگرم‌کننده‌ست. نه فقط برای بچه‌ها، بلکه حتی برای بزرگ‌ترایی که دنبال یه فیلم فان، پرانرژی و خوش‌ساخت می‌گردن. طراحی خوب، صداپیشگی عالی، شوخی‌های بامزه و پیام اخلاقی جذاب باعث شده یه اثر خونوادگی درست و حسابی بشه.
اگه قسمت اول رو دوست داشتی، به احتمال زیاد این یکی رو هم خوشت میاد. با اینکه ممکنه یه سری لحظه‌ها خیلی هیجان‌زده‌ت نکنن، ولی در مجموع تجربه شیرینیه. هم می‌خندونی، هم سرگرمت می‌کنه، هم آخرش یه چیزی بهت یاد می‌ده. خلاصه ارزش دیدن داره!
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟